Погледнете каква тактика! ЕВЕ ЗОШТО РУСИЈА СЕ ОТКАЖЕ ОД НАПАДОТ НА КИЕВ?

Руската воена операција во Украина започна со прилично мала сила од околу 150.000 луѓе, наспроти многу поголемите украински формации (кои вклучуваат резервисти и територијали) кои брои околу 400.000 борци. Руските сили прибегнаа кон маневарска војна за да обезбедат поголеми украински сили. Тие напаѓаа по широк фронт и им се закануваа на големите населени центри, односно градовите.

Руските операции започнаа со уништување на украинската мрежа за команда и контрола. Во текот на изминатите четири недели, украинската морнарица, воздухопловните сили, радарите и воздушната одбрана, како и голем дел од нивните оклопни возила, беа уништени. Минатата недела магацини за гориво низ Украина беа нападнати и уништени во текот на ноќта. Големите украински складишта за муниција повеќе не постојат. Уништени се и воената индустрија и објектите за ремонт. Украина повеќе не може да преместува големи единици од еден фронт на друг. Нејзината војска ја изгубила мобилноста.

Опкружувајќи го исток

Додека сето ова траеше, заканите за Киев, Одеса и другите големи украински градови врзаа значителен број украински војници и спречија засилување да биде испратено на исток. И таму, единиците на Народната република Доњецк и Луганск го нападнаа мнозинството украински сили од околу 60.000 војници, исто така врзувајќи ги за себе.

Ова им овозможи на руските сили од Крим и руската граница на север да се распоредат на позиции кои сега ќе им овозможат да го опколат истокот.

Деталите се следни:

1. Нападите источно и западно од Киев беа, како што велам веќе некое време, пренасочување за да се поправат мобилните украински единици за нивниот главен град. Диверзија повеќе не е потребна, со оглед на тоа што украинската армија ја загуби мобилноста. Руските сили околу Киев и Чернихив најверојатно ќе бидат повлечени сè до Чернобил, каде што некои од нив ќе заземат одбранбени позиции, а мнозинството ќе бидат префрлени назад во Белорусија и Русија за да учествуваат во новите операции во источна Украина.

2. Борбите околу Харков продолжуваат. Украинските контранапади на тој дел од фронтот пропаднаа, а во следната фаза од војната ќе видиме зголемување на активноста таму.

3. Движењата на западната страна на Днепар, кон важната индустриска зона Кривој Рог и градот Днепар (до мај 2016 година познат како Днепропетровск, преименуван според Законот за декомунизација на Украина) беа релативно бавни. Движењата на источната страна на Днепар (град) течеа со иста брзина. Треба да се напомене дека западниот и источниот дел од овие фронтови се на исто ниво. Тие се добро координирани. Во следната фаза најверојатно ќе видиме поголемо движење на источната страна на реката.

4. Во Мариупол има уште неколку џебови на отпор на борците „Азов“, а повеќето од нив се опкружени во огромната фабрика за челик Азовстал. Им остана малку храна и муниција, а чеченските единици на руската армија и Националната гарда работат на нивно чистење. Руските сили кои го опколија и го окупираа Мариупол сега се ослободени, па ќе бидат префрлени да го нападнат северот.

5. Украинските сили кај Миколаев се обидоа да извршат контранапад кон Керсон. Сите не успеаја.

Перспективи:

Руската команда сега одлучи да се концентрира на опкружување и уништување на мнозинството украински сили на Доњецкиот фронт. Ова се најдобро опремените и најискусните единици на украинската армија. Од претходната есен, таму беа стационирани околу 60.000 војници за да извршат целосен напад на Доњецк – напад што беше успешно спречен од руската операција.

Веројатно ќе бидат потребни неколку дена за да се прегрупираат руските единици и да се снабдат за следната фаза од војната. Очекувам да започне подоцна оваа недела.

Армијата на САД и Полска помагаат во шверцот на мало оружје преку западната украинска граница. Има противтенковски проектили, стари ракети за противвоздушна одбрана со краток дострел, како и митралези, минофрлачи и муниција. Тоа е опрема за герилска војна против окупаторските сили. Но, со исклучок на истокот и можеби некои делови од југот, руските сили не планираат ништо да окупираат.

Регионите за кои станува збор се степски рамнини, со многу малку шуми, каде што непријателот што доаѓа може да се види со милји подалеку. Таму ќе биде многу тешко да преживее секоја герилска формација. Веројатно ова е причината зошто руската армија прави толку малку за да го спречи снабдувањето со оружје за западна Украина. Патем, ова шверцувано оружје со години ќе ги прогонува „западните“ Европејци, бидејќи сигурно ќе заврши во рацете на десничарските екстремистички групи ширум континентот.

Клучни четири недели

Општата задача на целата воена операција, поставена од руската команда, е демилитаризација и денацификација на Украина.

Материјалната демилитаризација на Украина е речиси завршена. Во следните неколку недели руските воздушни и артилериски сили со долг дострел ќе ја исполнат таа задача. Украина би морала целосно да се вооружа, почнувајќи од нула, доколку некогаш сака повторно да има значителни воени капацитети. Тешко е да се поверува дека некогаш ќе успее да финансира такво нешто.

Демилитаризацијата на поголемиот дел од силите на украинската армија ќе се случи во бојлерот во Донбас. Единиците таму ќе мора да се предадат или да бидат уништени од материјално супериорните руски сили.

Денацификацијата на Украина се покажа како многу потешка. Главните фашистички единици на полкот „Азов“ се опколени во Мариупол, каде што неколку илјади од нив се елиминирани или ќе бидат елиминирани. Наскоро ќе бидат неутрализирани и повеќе фашистички единици од Доњецкиот фронт. Но, во текот на изминатите осум години откако Соединетите Држави успеаја да извршат антидемократски пуч во Киев, фашистичката идеологија длабоко се инфилтрира во сите структури на украинската држава. На Украинците ќе им биде тешко да го отстранат дури и кога неговите неуспеси ќе станат очигледни.

На руските сили веројатно ќе им требаат уште четири недели за да ги уништат украинските сили на Доњецкиот фронт. Руската команда потоа ќе треба да одлучи кои делови од Украина сака да ги држи под контрола. Покрај Доњецк и Луганск, најверојатен кандидат е и регионот северно од Крим. Одеса и Днепар, исто така, сè уште може да бидат на менито. Овие региони би можеле да бидат држави под локална контрола или федерација која би можела да се институционализира во нова држава.

Сè подалеку од тоа зависи од подготвеноста на американската посредничка влада во Киев да ги прифати руските барања. Русија би можела да застане на неа или да продолжи да ја коси тревата додека не искосат сè.

(Превод Владан Мирковиќ / New Standard)