Генерално, амандманите ја намалуваат улогата на Државниот совет на централната власт со пренесување на власта на ЦУК, Централната воена комисија на Комунистичката партија. Поточно, Државниот совет повеќе нема да ја надгледува мобилизацијата на Народноослободителната армија.

Како што рече Зенг Жипинг од Универзитетот Соохоу за хонгконгската South China Morning Post – „ЦУК сега е формално задолжен за креирање на националната одбранбена политика и принципи, додека Државниот совет станува обична агенција за спроведување и поддршка за војската“.

„Неодамнешните промени во законот за национална одбрана на Кина, кои ја намалуваат моќта на Државниот совет, во голема мера се политички мотивирани“, рече Ричард Фишер, од Меѓународниот центар за проценка и стратегија со седиште во Вирџинија, веднаш по стапувањето на сила на промените. „Комунистичката партија на Кина, а особено нејзината подредена ЦУК, отсекогаш имаа врховна власт над одлуките за војна и мир.

Амандманите, вели Фишер, „укажуваат на кинеската амбиција да постигне нивоа на воена мобилизација „цела нација“ за да се бори во војната и му даваат на ЦУК формална моќ да ги контролира идните способности на Кина за глобална воена интервенција.

„Ревидираниот Закон за национална одбрана, исто така, го отелотворува концептот дека сите треба да бидат вклучени во националната одбрана“, објави Глобал тајмс, сумирајќи ги зборовите на неименуван функционер на ЦУК.

„Сите национални организации, вооружени сили, политички партии, граѓански групи, компании, општествени организации и други организации треба да го поддржуваат и учествуваат во развојот на националната одбрана, да ги исполнуваат своите должности и да ги извршуваат мисијата на националната одбрана во согласност со законот. ”