Дали забележавте колку добродушно е лицето на премиерот на Република Северна Македонија Димитар Ковачевски? Ако не знаете дека е премиер на нашата соседна балканска земја, ќе помислите дека е некој вујко што отишол да пазарува во блиската бакалница.

 

Ова го напиша проф. Николај Овчаров во својот коментар објавен во Труд. 

 

А потоа да седне во маалската кафеана и да пие ракија, да ги плеска картичките на подмачканата маса и да кажува пиперки вицови.

И мора да го бива за второто, затоа што утрово успеа да ме насмее уште пред да завршам со кафето. Ја прочитав првата вест и веднаш излегува интервјуто за државната агенција РСМ, дадено од Ковачевски за време на Минхенската безбедносна конференција.

 

А реченицата што ме натера да се задавам од ароматичната течност е дека Северна Македонија беше „пример за земја која преку добрососедски односи и преку дипломатски напори“ успеа да ги реши големите меѓународни проблеми и сега самоуверено „напредува во европските интеграции“.

Откако жена ми цврсто ме тапка по грбот за да престане да кашлам, седнав сериозно да го прочитам интервјуто. Според Ковачевски, веќе не било прашање дали, туку кога Западен Балкан (односно – Северна Македонија) ќе стане дел од Европската Унија.

 

Впрочем, таа е веќе полноправна членка на НАТО и „фактор на стабилност во регионот“, гордо констатира премиерот на РСМ. 

Па, да, имаше некои мали проблеми со Бугарија, но тие во никој случај не се дело на органите на управување во балканската земја.

Односите беа „загрозени од луѓе, групи и политички партии во двете земји кои се финансирани од трети земји кои не сакаат да го видат регионот интегриран во ЕУ“.

Затоа беше потребно да се работи на „теми и проекти кои ги обединуваат граѓаните“ и на тој начин ќе се дојде до светлата иднина, односно односи „достојни за две соседни земји, членки на НАТО и идни партнери во ЕУ“.

Дали овие фрази ви значат нешто? Се сеќавате ли што кажаа претседателот на РСМ Стево Пендаровски и министерот за надворешни работи Османи пред неполн месец во пресрет на прославата на Гоце Делчев?

 

Дека постоела трета страна која го одржувала жив конфликтот на Балканот, а тоа е Руската Федерација. Секој политичар кој ја напаѓа Република Северна Македонија за политичка трговија, всушност им служи на руските интереси, велат функционери во близина на Вардар.

 

На овој начин Бугарија всушност работеше за распаѓање на Балканот во корист на Русија. Таа брутално го здроби кутрата РСМ, искористувајќи го нејзиното членство во ЕУ. 

 

Очигледно, обвинувањето на Бугарија за „руска врска“ стана фокусна точка во надворешната политика на Северна Македонија. И тоа е како бајката – “Крадецот вика – фати го крадецот!”

Екатерина Захариева, шеф на бугарската дипломатија во последниот кабинет на Бојко Борисов, даде одличен одговор на обвинувањата на Пендаровски:

 

„Претседателот Стево Пендаровски не ги штити интересите на својата татковина, туку работи во корист на српската и руската политика на Балканот. Тој со својата изјава го кочи развојот на односите меѓу Софија и Скопје“ – вели поранешниот министер за надворешни работи на Република Бугарија во интервју за БГНЕС.

Потполно се согласувам со овие зборови и одамна зборувам по истата линија. Повеќе пати нагласив дека за постапките на политичарите од РСМ не треба да се суди според нивните зборови, туку според нивните дела.

Како што се вели во Евангелието по Матеј 7:16-18 – „По нивните плодови ќе ги познаете! Затоа што „лошото дрво не може да даде добар плод и доброто дрво не може да даде лош плод!“ 

А кое е дрвото на кое треба да се родат добрите плодови на бугарско-северномакедонското пријателство?

 

За нешто повеќе од половина година од прифаќањето на таканаречениот француски предлог, бугарскиот клуб во Битола беше запален, пукаше во клубот во Охрид, а во јануари беше претепан неговиот секретар Христијан Пендиков. Но, да не се враќаме назад, да видиме што се случи вчера.

 

Познатиот бугарски рапер Иван Динев-Устата направи песна (патем, со доста духовит текст!) во која на пристапен начин им ја објасни нивната историја на северномакедонците. 

Признавам дека не успеав да ги прочитам сите пцовки и закани што се излеваат на мрежата упатени до Устата, но уште поважно – до бугарскиот народ.

Целиот репертоар беше исфрлен – од „Бугарите Татар“ до „Бугарите фашисти“. Самиот Динев призна дека неговите „навивачи“ крај Вардар „на илјада начини му посакувале смрт“. Потполно разбирам што се случува во неговата душа, бидејќи северномакедонската „братска“ љубов повеќепати сум ја доживеал за време на моите десетици експедиции во потрага по навредената бугарштина во овој од Бога напуштен крај. 

 

И уште еден пример за „добрососедски односи“ (според Ковачевски). Потпретседателката на Република Бугарија Илијана Јотова вчера престојуваше во кратка посета на Скопје, враќајќи се од посетата на Косово.

 

Во „пријателската“ РСМ никој не ја пречека! Тогаш северномакедонското Вевтно се самоуби за да се извини дека немало договорени средби. Чекајте, но вие бевте пример за земја која самоуверено „напредува во евроинтеграциите“. Еден пријател може непоканет во секое време, нели? И дома нема да го оставите гладен и жеден на вашата врата.

 

Но, Јотова во Скопје во чист текст им рече: „Нема да отстапиме ни милиметар од договорите што ги имаме, ако Бугарите не се признаат во уставот и не бидат запишани во уставот на РСМ“.

 

Нема да има меѓувладина конференција, извештај на ЕК за почеток на вистински преговори. Значи, внимателно ја следиме состојбата во РСМ, гледаме кој и како подготвува текст за евентуално да биде внесен во уставот, како ќе се донесе, како ќе реагираат политичките сили, но пред се институциите на РСМ. “

 

Ние од Националниот круг „За Македонија“ повеќе пати сме кажале дека нашиот став треба да биде токму таков. Доста муабет и џагор во обид да се „смират“ тие неблагодарни кај Вардар. Доволно! И да не дозволи ниту еден бугарски политичар да си игра со „северномакедонската карта“ за време на претстојната изборна кампања!