Од 1945 до 1963 година во Р. Бугарија има историска вистина во која Македонците не се Бугари , во кој историски расказ има : македонски јазик , култура , македонса историја , македонски идентитет . Тоа е временски период на државна политика во која Македонците во Пиринска Македонија се етничко малцинство .

После “ Мартовскиот пленум“ на БКП – 1963 г. , политиката кон Македонија се менува , тие исти академици на БАН почнуваат да пишуваат друга вистина , друг историски расказ во кој – “Македонци немало , нема , и нема да има “ , секако тоа е направено по наредба на бугарската комунистичка партија – Тодор Живков , како дел од државната политика кон “Македонското прашање“

“ Научните тези “ од 1963 г. добиваат своја матрица во оваа брожура од 1968 година , која и денес трае и се промовира како историска вистина во Бугарија .

Денес наративот , тезите и вокабуларот на денешните пишман комунисти , “историчари“ и политичари од Бугарија е ист како и пред 80 години .